|
|
 |
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Αν δεν είχαμε δει τα αστέρια, τον Ήλιο και τον ουρανό, δεν θα είχαμε προφέρει καμία λέξη για το Διάστημα.
Αυτή η αντίληψη της ημέρας και της νύχτας και της διαδοχής των μηνών και των ετών, δημιούργησε τη δύναμη των αριθμών, μας έδωσε την αίσθηση του χρόνου και το κουράγιο που απαιτείται να εμβαθύνουμε γύρω από τη φύση του ουρανού. Από αυτή την πηγή έχουμε αντλήσει τη φιλοσοφία, η οποία είναι καλύτερη από κάθε αγαθό που έδωσε ή και θα δώσει ο θεός στο θνητό άνθρωπο.
Από τον «ΤΙΜΑΙΟ» του Πλάτωνα
Τα λόγια του Πλάτωνα μας υπενθυμίζουν την μεγάλη επίδραση που είχαν τα ουράνια φαινόμενα στη διαμόρφωση της ανθρώπινης νόησης από τους πανάρχαιους χρόνους, όταν οι πρωτόγονοι άνθρωποι άρχισαν τις προσπάθειες να εξηγήσουν τη σχέση των φαινομένων του Ουρανού με εκείνα που συμβαίνουν στη Γη. Για την επιβίωση τους, ήταν απόλυτα εξαρτημένοι από τις δυνάμεις της φύσης, τις οποίες δεν μπορούσαν να θέσουν υπό έλεγχο, γι' αυτό και ζούσαν διαρκώς με τη σκέψη ότι οι πιο ισχυρές δυνάμεις βρίσκονταν πάνω από αυτούς, στον Ουρανό.
Σε όλες τις ζωντανές υπάρξεις είναι ριζωμένο πολύ βαθιά το ένστικτο της επιβίωσης και αυτό ήταν αρκετό για να παρακινήσει τον άνθρωπο να συμβιβαστεί με τις δυνάμεις εκείνες που θεωρούσε ανώτερες των περιορισμένων δυνατοτήτων του. Ο πρωτόγονος άνθρωπος ήταν ανήμπορος να διακρίνει τα φαινόμενα της φύσης σε έμψυχα και άψυχα. Συγχρόνιζε τις δραστηριότητες του ώστε να συμπίπτουν με τα φαινόμενα της φύσης, γιατί πίστευε ότι οι δυνάμεις που τα προκαλούσαν ήσαν πραγματικά όντα. Δεν έχουμε τρόπους να διαπιστώσουμε ακριβώς πότε ο πρωτόγονος άνθρωπος, για πρώτη φορά, σκέφτηκε και έκανε μεθοδική χρήση των αστεριών για να προσανατολιστεί τοπικά και χρονικά. Αλλά έχουμε σοβαρές ενδείξεις, ότι οι άνθρωποι, πρέπει να είχαν ήδη κάνει κάτι τέτοιο, από τους προϊστορικούς χρόνους.
Προτού φτάσει ο πολιτισμός στη Δυτική Ευρώπη, οι κάτοικοι της Αγγλίας ήταν μεταξύ αυτών που έκαναν πολύ πρακτική χρήση των αστρονομικών τους γνώσεων όπως συμπεραίνουμε από το Στόουνχετζ - τον ναό του Ήλιου, ο οποίος ήταν οικοδομημένος με αστρονομικές προδιαγραφές και δεν αποτελούσε μόνο έναν οίκο για τελετουργικές συναθροίσεις της θρησκείας τους, αλλά ένα αστεροσκοπείο της εποχής. Πράγματι, σύμφωνα με ορισμένους αστρονόμους, υπήρχε ένα είδος αστρονομικού υπολογιστή, ο οποίος μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να προβλέψει τις θέσεις του Ήλιου, της Σελήνης και τις εκλείψεις, αν αυτές λάμβαναν χώρα σε μια ορισμένη περίοδο, τουλάχιστο μερικών εκατοντάδων ετών. Στην Εγγύς Ανατολή, που έχει ονομαστεί το λίκνο του πολιτισμού, οι άνθρωποι που διαμόρφωσαν τους πρώτους πολιτισμούς, ρύθμιζαν τις Ενέργειες τους σύμφωνα με τις αστρονομικές τους γνώσεις.
Στα μυαλά των ανθρώπων που ζούσαν στις προχριστιανικές εποχές και κυρίως μέχρι και τον δέκατο έβδομο αιώνα π.Χ,, πρέπει να υπήρχε η σκέψη ότι η αστρονομία και η αστρολογία είναι στενά συνδεδεμένες επιστήμες, αυτές οι δύο ήταν στενά συνυφασμένες μέσα στις πρώτες θρησκείες. Γι' αυτό το λόγο δεν είναι υπερβολή να δηλωθεί ότι η πρακτική εφαρμογή της αστρονομίας η οποία στην ουσία είναι ό,τι είναι η αστρολογία και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του πολιτισμού. Το μέγεθος της επίδρασης της φαίνεται στην ιστορία της ιατρικής και της χημείας, απεικονίζεται στη φαντασία αυτών που μας έδωσαν τα μεγαλύτερα δημιουργήματα της τέχνης και επιδρά επίσης στις ιδέες των αρχιτεκτόνων των πρώτων πολιτισμών. Και - για να πάρουμε ως σημείο αναφοράς τον Πλάτωνα - αυτή οδήγησε τους πιο βαθυστόχαστους ανθρώπους μέσα στο βασίλειο της φιλοσοφίας. Αλλά, προτού τελειώσουμε με τη σύντομη ιστορία της αστρολογίας, θα ήταν καλό επίσης να γίνει σαφές στους αναγνώστες ποιες ήταν οι επιδιώξεις της τότε και ποιες είναι τώρα.
Αρχικά, η πρακτική της αστρολογίας ήταν βασισμένη στην πίστη ότι τη μοίρα των ανθρώπων κυβερνούσαν επουράνιες θεότητες που ήταν ανώτερες σε βαθμό από τις άλλες θεότητες και ότι δεν είχαν άλλη επιλογή από το να υποταχτούν στη θέληση των θεών. Όμως σήμερα, οι ασχολούμενοι επαγγελματικά με την αστρολογία, δεν θα μπορούσαν να παραδεχθούν ότι τα άστρα κυβερνούν το ανθρώπινο είδος, αλλά, μάλλον, ότι με την εξάσκηση της ελεύθερης βούλησης ο άνθρωπος μπορεί να φέρει σε έλεγχο τις εγγενείς παρορμήσεις που αναφέρονται στο ωροσκόπιο του και έτσι να αντιμετωπίζει πολύ καλύτερα τις οποιεσδήποτε περιστάσεις, όταν παραστεί ανάγκη.
|
|
 |
|
|
|
|
