Οι ιερείς της Αιγύπτου ήταν έμπειροι σε θέματα αστρολογίας από την τέταρτη χιλιετία π.Χ., όταν ενώθηκαν τα δύο Αιγυπτιακά βασίλεια. Σύμφωνα με τους κλασικούς συγγραφείς, οι ιερείς υποστήριζαν ότι είχαν διδαχτεί την αστρολογία από τους Χαλδαίους (π.Χ. Βαβυλώνιους).
Χρησιμοποιούσαν τις αστρολογικές γνώσεις τους για να διεξάγουν όλες τις σημαντικές θρησκευτικές εκδηλώσεις της Ημέρας του Νέου Έτους, η οποία είχε καθοριστεί να συμπίπτει με την ανατολή του Ηλίου στο Σείριο, το λαμπρότερο αστέρι του ουρανού. Η εμφάνιση αυτού του αστεριού πάνω στον ανατολικό ορίζοντα σήμαινε την έναρξη της πλημμύρας του Νείλου, του σημαντικότερου φυσικού φαινομένου νια τους Αιγυπτίους, όπως ήταν οι ανοιξιάτικες πλημμύρες του Τίγρη και Ευφράτη για τους Βαβυλώνιους.
Έχουν βρεθεί ωροσκόπια σε κενοτάφια, καλύμματα τάφων, οροφές τύμβων και βωμών αλλά τα περισσότερα είναι ιερογλυφικά διαγράμματα. Είναι όμως ωροσκόπια της Ημέρας του Νέου Έτους. Ο σκοπός τους επίσης ήταν να χρησιμεύσουν σαν χάρτες για τις ψυχές των νεκρών, ώστε να γίνει πιο εύκολο σ' αυτές να φτάσουν στον Ήλιο με τη βάρκα τους. Το αρχαιότερο σωζόμενο δείγμα ατομικού ωροσκοπίου είναι του Βασιλιά Νεκτάνεμπους, που
Η μόνη προσθήκη που έκαναν οι Αιγύπτιοι στις αστρονομικές γνώσεις των Βαβυλωνίων ήταν η προσθήκη ενός Ηλιακού ημερολογίου. Αυτό ήταν μια μεγάλη βελτίωση του Βαβυλώνιου (στην πραγματικότητα, το σημερινό ημερολόγιο μας βασίζεται σε αυτό). Φαίνεται, επίσης, ότι όταν ρύθμιζαν τα δώδεκα σημεία του ζωδίου, προφανώς τον έβδομο αιώνα π.Χ., οι Αιγύπτιοι έδωσαν το Αιγυπτιακό όνομα Ραμ (Κριός) στο ζώδιο του Κριού και Αιγυπτιακά ονόματα στους αστερισμούς του Υδροχόου και των Ιχθύων.
Η αστρολογία δεν μπόρεσε να εφαρμοστεί στην Αίγυπτο για έκδοση ατομικών ωροσκοπίων, με βάση το χρόνο γέννησης. Αυτό άρχισε να γίνεται όταν ο πολιτισμός της Αιγύπτου πλησίαζε το τέλος του, το οποίο ήρθε με την κατάκτηση της χώρας από τους Βαβυλώνιους, τον έβδομο αιώνα π.Χ.
|
